HER GÜN ÖLÜR İNSAN

Gözlerimin aynasından seyrediyorum dünyayı 

Balkonda ölmeyi bekliyorum 

Her gün ölür insan 

Gün ölüyor, gözlerimin içindeki ışık ölüyor 

Sadece ruhumun kokusunu  bırakıyorum gittiğim yerlere…

Baktığım yerlere gözlerimde ruhumu taşıyorum 

Güzel bir koku bırakıyorum gözlerimle 

Aşkla bakıyorum Allah'ın yaratığı bütün canlılara 

Bu ses de neyin nesi?

Bir yanda sala sesi, bir yanda yeni doğanın kulağına ezan sesi  

Dünyaya ayak basan insan 

Her gün, gün gün ölmeye yüz tutuyor 

Sahi insan neye tutunur?

Dünyanın kirli eşyalarına mı, şöhrete mi?

Kendi ruhu nerede rahat ederse, ona mı tutunur insan?

Sahi insan nisyan değil miydi? Unuttu insan. 

Rabbini unuttu, nereden geldiğini unuttu!  

Dünyanın isi bulaştı elimize yüzümüze...

İnsanlar yine bir gününü öldürüyor canla başla, hırsla...

Günü bir an önce bitmesi için offlar çekiliyor 

Her gün, gün gün ölür insan 

Çocuklar salayı dinliyor 

Dedenin gözlerinde devrin resmi duruyor 

Yan yatmış yıkık dökük bir hayat dökülüyor kırışıklıklarından 

Çocuklar dedenin gözlerinin aynasından bakıyor 

Dedenin gözlerinde acının rengiyle yorgun bir tebessüm, boşa geçen zamanların ölümü kokuyor  

Çocukların gözleri ışıl, ışıl yenidünya kokuyor 

Sahi insan nesyeden değil miydi? 

İnsan unuttu insanlık unuttu 

Her gün ölür insan 

Unuttu unuttu unuttuk..

 

Gamze KAYA