UMULUR Kİ

 

Ne zamandır şiddetin üzerinde durarak, farklı boyutlarına da dikkat çekerek bir nebze de olsa ‘kadına şiddet’le alakalı farkındalık oluşturmaya çalışıyorum! Her alanda olduğu gibi bu sorunu da kuşkusuz yine eğitimle aşacağız. Umutsuz değilim...

Şimdi az önceki son cümleyi okur okumaz hemen başlığa göz atıp, ‘pek de emin değilsiniz hocam, çelişkiler içindesiniz’ deseniz de; sebepleri değiştirmedikçe sonucun değişmeyeceğini bildiğim için endişeli bir başlık attım dersem, beni daha iyi anlayacaksınız diye düşünüyorum!

Şunu peşinen belirtmeliyim ki; erkeğin kadına şiddeti kesinlikle patolojik bir durum ve hem tıbben, hem de sosyokültürel yönden tedavi edilmesi gereken bir vakıadır. Şimdi söyleyeceklerimi hafızanızda yoğurursanız, bana hak vereceğinize inanıyorum.

“Hiçbir memeli hayvan grubunda karşı cinsler arasında kavga görülmez.” Kavga, hemcinsler arasında yaşanır ve rekabete dayalı olarak tür içi veya türler arası kavgalar şeklinde yaşanır. Temelde tür içi rekabet kavgalarının en şiddetlisi, eş seçimi rekabetine dayananlarıdır. Çoğu kez ölümle dahi sonuçlanabilir. Türler arası kavgalarda ise besin rekabeti başı çeker. Velhasıl karşı cinse kimse ilişmez!

İnsan türüne gelince normalde şiddetin hiçbir türü yaşanmaması gerekirken, hemcinsler arası kavga veya şiddet anormal bulunmaktadır. Hele bir de kızlar veya kadınlar arasında ise seyreyle gümbürtüyü… Oysa animal yanımızın ağır basması nedeniyle beşer statüsünden insan vasfına sıçrama yapamamışsak eğer, diğer memeli kuzenlerimizin düştüğü duruma elbette düşecektik! Esas anlaşılamaması ve yadırganması gereken durum, erkeğin kadına şiddeti ya da tersi durumdur.

Sosyolojik olarak kültür, töre ve toplumsal baskı nedeniyle kişiye aktarılan yanlış eğitim sonucu cinsiyetlere biçilen roller, çoğunlukla erkeğin kadına şiddetini kanıksatmaktadır. Son dönemlerde daha çok tepki görmesi, genç kuşakların bu durumu kabullenmek istememesine dayanmaktadır. Yoksa geçmişte annelerimiz ellerinden bir şey gelmediği için şiddeti hep sineye çekmek zorunda kalmışlardır. Hatta bir nevi yaşadıklarını bastırmak veya kadere boyun eğmek(!) şeklinde normal bir olaymış gibi gelin kaynana sataşmaları nedeniyle, oğullarını dahi gelinlerine karşı kışkırtmışlardır. Bu durumun kısmen de olsa halen yaşanmakta olduğunu tahmin edebilmekteyim.

Eskiden kadınlarımız sabırlı olurdu, kız baba ocağından gelin giderken “Beyaz gelinlikle çıktığın bu eve, geri geleceksen eğer kefeninle geleceksin!” tembihleri ile uğurlanırdı. Şimdi aile mefhumu yıkılmaya doğru gidiyor. “Eften püften sebeplerle boşanmalar artıyor. Yuvayı dişi kuş kurardı ama artık kadınlar sabretmez oldu.” gibi geçmişe atıfta bulunularak olay mecrasından saptırılmaktadır.

Kimse kusura bakmasın ama boşanma sebepleri artmıyor. Geçmişte de o sebepler vardı ama kadın ekonomik özgürlüğü olmadığı için ve “başlık parası” adı altında bir bedelle af edersiniz, satıldığı için dönüşü olmayan bir yolculuğa çıkarılmakta idi. O nedenle boşanılmıyor, kağıt üzerinde kalmış evliliklerle güya sağlam aile kurumu ayakta tutuluyordu!

Cumhuriyetin kazanımları ile kadın eşit yurttaşlık hakları sayesinde özgür olmaya başladıkça, özellikle ekonomik açıdan erkeğe bağlı kalmadıkça boşanıyor ve boşanmalar istatistiklere giriyordu. Haliyle kayıtlarda boşanma fazla gözüküyordu! Yani ortada abartılacak bir durum yoktu aslında…

+Geçimsiz aile, insana huzur ve mutluluk getirmeyeceğine göre o durumda insanlar neden evli kalsın ki?

+Şartlar vuku bulduğunda boşanma, son derece makul ve mantıklı bir fiil iken, neden kötü bir şey gibi sunulur ki?

+“Çiftlerin arasını yapmak için yalan bile konuşulabilir! Boşanma, Allah’ın en sevmediği helaldir!” gibi abuk sabuk uyduruk din klişeleri üzerinden hayatı cehenneme çevirmenin ne alemi var?

Ya bir kere;

+Evlilik rüştü göstermeyen, halk arasındaki tabiri ile çok uçar kaçar, hop oturup hop kalkan gençler dahi, evlenince düzelir gerekçesi ile evlendirilmiyor mu toplumumuzda?

+Düzelmedikçe; çocuk yapınca düzelir, diye bir de çocuk yapmaya teşvik edilen bir toplum değil miyiz?

+Aile ortamındaki huzursuzluklardan dolayı sırf ortam değişikliği için kızlar evliliği tercih etmek zorunda kalmıyor mu?

+Biz onu kızımız gibi büyütürüz, gelinlik yaptırmayız ona diyerek çocuk yaşta kızlar evlendirilmiyor mu?

Bu realiteleri yok sayarak insanımızı geçmişe özendirmenin bir anlamı yok.

+Hatta kısa süre önce Siirt’te aşiret reisleri, şeyhler ve mollalar; “Tarihi karara imza attık, bundan böyle aşiretlerimizde başlık parası alınmayacak!” diye demeç vererek, Magna Carta Tillo(!) sözleşmesi gibi imzalı belgeleriyle basına poz vermediler mi?

Karar merciindekilerin kendi çocukları için asla kabul etmeyecekleri eylemleri, maalesef ülkede başkalarının çocukları yaşıyor işte.

Yönetici erk, halkının geçim standartlarını yükseltmek, gelir dağılımındaki adaletsizliği düzeltmek, yolsuzluk ve yoksulluğu önlemek yerine; muhafazakarlık edebiyatı üzerinden aile çatırdıyor, ahlak kalmadı, genç nesil milli ve manevi değerlerden yoksun yetişiyor gibi hedef saptırmalarla halkı uyutmaktadır. Ülkede çalışan kesimin %60’ı asgari ücretle çalışıyor ve asgari ücret, TUİK verilerine göre dört kişilik bir ailenin açlık sınırının çok çok altında iken geçim sıkıntısı çeken ailelerde yaşanan aile içi şiddet, kadına şiddet gerekçelerini başka nedenlerde aramasın lütfen!

+Son zamanlarda canına kıyan bazı babalar, daha kötü bir hayat onları beklemesin(!) diye önce eşini ve çocuklarını öldürüp, sonra da kendi kafasına sıkmıyor mu? Bu eylemin psikolojik nedenleri, sizleri hiç rahatsız etmez mi eyyy yöneticiler?

+++Kızlarımız okumalı ve inatla, ısrarla kendi ayakları üzerinde durmanın yollarını aramalı, bulmalıdır.

+++Kendi hayatına, yaşam tarzına, giyim kuşamına karışan erkek arkadaşları ile kesinlikle ileriye dönük ve evlilik planları yapmamalıdır.

+++Evlenince pantolon giymezsin, başını örtersin veya açarsın, bizim ailemize yakışmayan şu şu davranışlardan vaz geçersin, değil mi? Tarzında kişilik haklarını ve şahsiyetini rencide eden şartlar karşısında asla -evet- dememeli ve derhal o ilişkiyi bitirmelidir.

+++Kadın sahiplenilmeyi sever onun fıtratı öyledir. Erkek ise sahip olmayı ve sahiplenmeyi sever, onun da fıtratı öyledir, gibi son derece tuzak ve şahsiyeti, kişiliği zedeleyen anlayışlara kapı aralamamalıdır. Hayatta kendisinin nesne, erkeğin ise özne olduğunu kabullenmiş olur. Doğal olarak da kendini erkeğe eşya kılmış olur. 

+++Unutmamalısın ki her kadın, tıpkı erkek gibi özgün ve öznel bir karakterdir.

+++Ne ezilen, ne de ezen; ne mağdur edilen, ne de mağdur eden bir cinsiyet olmalısın. Kendi cinsiyetinle memnun, mutlu ve huzurlu yaşamayı bilmeli ve ilke edinmelisin.

+++Senin kendi cinsiyetinle yakalayamadığın ve yaşayamadığın mutluluğu ve huzuru sana, asla karşı cins yaşatamayacaktır. 

+++ Öyle bir beklenti içine girdiğin an, vitrin süsü, maddi hediye veya ödüllerle huzuru yakalamaya çalışan bir figür olacaksın. Uzun vadede o da, senin şahsi karakterine zarar verecektir.

+++Dişiliğin ile değil, kişiliğin ile ayakta kalmaya ve hayata tutunmaya çalışmalısın...

+++İşte o zaman, sana uygulanan her türlü şiddetin önünü, baştan kesmiş olacaksın.

...

Yüreklerimizi dağlayan bu şiddeti, sizinle birlikte önleyeceğiz ve başaracağız kızımız, kadınımız…

 

 

Hayati Yaman