SİYAH TÜRKLER

Ebeveyniyle aynı okulda eğitim faaliyetinde bulunan bir öğretmen çocuğu bir bakıma yaptığı hataların, her çocuk gibi tolere edilememesi yönünden ve hatalarının, yanlışlarının öğretmen olan ebeveynine fatura edileceği psikolojik baskısıyla okulunda kısmen Siyah Türk muamelesi görür. Ya da o hissi yaşar!

Müftü, İmam, Kur’an Kursu hocası çocukları toplumda “Bir de hoca çocuğusun…” cümlecikleriyle başlayan yargılamalar, evde ise “Aman ha yavrum millete, hocanın çocuğu şöyle şöyle yapmış!” dedirtme tembihlerine dayalı baskılarla yetişmesi nedeniyle Siyah Türktür.

İHL öğrencileri, diğer dengi okullarda okuyan arkadaşlarına göre Siyah Türktür. Çünkü yine onlar da hayatlarında en az bir kez yüzlerine çarpılan sözlü şiddete maruz kalmışlardır. Şiddet içerikli cümlelerin ya sonunda, ya da başında “Ulan bir de imam olacaksınız! Tu size…” diye azar işitmek durumunda kalmışlardır.

Çoğunluğun hakim olduğu topluluklarda, azınlıkta kalan kişi veya gruplar da içinde yaşadıkları o toplumun Siyahisidir. Buna etnik köken, mezhep, meşrep farklılığı, cinsiyet ayrımcılığı vs çok rahatlıkla girer.

Siyasal yapılaşmalar ve siyasi partiler genelde bütün seçmene hitap ederken karşıt görüşlü partileri, özelde ise benzer tabana hitap eden yakın görüşe sahip daha az oy almış partileri Siyah Türk kabul eder. Ya da öyle görür, adını koymasa da öyle lanse eder…

Gücü eline alan iktidar mensupları devletin, bürokrasinin, yasaların ve yönetmeliklerin yetkisini ve rüzgarını arkasına alarak kendince türettiği Siyah Türklere kamusal alanı zindan edebilir ülkemizde. Ya da Kamusal alandan eşit yurttaşlık ilkesi gereğince yararlanmasının önüne geçebilir. Her siyasi partinin “öteki”si vardır. Ve kim iktidar olursa, onun ötekisi Siyah Türktür ülkemizde... 

Seçimler yapılıp iktidar değişikliği gerçekleşince; anında formalar değişir. Ev sahibi ve deplasman takımları yer değiştirmiştir artık. Tribündeki amigoların kışkırtıcı sloganları eşliğinde taraftarları karşıya küfür, hakaret, hakemi aşağılama ve bütün hıncını ondan alma dürtüleri ile psikolojik tatmin yaşıyordur doyasıya...

Rövanşist bir anlayışın hakim olması nedeniyle yıllarımız siyah ile beyazın futbol müsabakasını izlemekle geçti ülkemizde. Kimimiz Siyah Türk, kimimiz Beyaz Türk olarak tribün kavgalarından ve küfürlerinden hissemize düşeni fazlasıyla almıştık defalarca! Fakat Siyah Türk muamelesini iliklerine kadar hissetmiş, kamusal alan tanımlamaları ile evrensel hukuka ve temel insan haklarına aykırı tutumlar sergilenerek önü kesilmeye çalışılmış inançlı, dindar bir kesim olarak milletin oylarına talip olmuş şerefli, onurlu Kapkara Habeşli Bilal oldukları iddiasıyla gelenler uzun yıllar ev sahibiydi artık. Ve iktidar süresi uzadıkça yanında olmayan deplasman takımlarını aynı şekilde Siyah Türk muamelesine tabi tutuyordu. Oysa adaletin tecelli ettirilmesinden, daha çok özgürlük alanlarının açılmasından, kalkınma ve refah seviyesinin yükseltilmesinden, sanat, spor, edebiyat, sinema, bilim ve teknoloji alanında ilerlemelerden hiç söz edemez hale gelmek, seksen milyon olmakla övünüyor olmamıza hiç yakışıyor muydu? Feleğin çarkından geçmiş, kendisine kurulan tuzakların hepsini çok iyi öğrenmiş, ayrık otu gibi söke söke ben de varım savaşı veren, askeri ve sivil vesayet odakları ile mücadele etmiş olan Habeşli Bilallerin, Michael Jackson gibi estetik ameliyatı olarak Beyaz Türk olmasıdır bizi şaşırtan!

Asker ya da sivil hiç fark etmiyor. Demokrasiyi özümseyememiş, içselleştirememiş despot kişiler her dönem ve kamunun her alanında bir Siyah Türk üretmiştir. 1980 askeri darbesi sonrasında başlatılan, 28 Şubat sürecinde ise zirveye çıkarılan başörtüsü zulümleri bugünün Siyasal İslamcı zihniyetini iktidara taşıdı. Ve şimdi başörtüsü, yeniden belli mahfiller tarafından piyasaya sürülmeye çalışılmaktadır. ABD karşıtı gibi görünüp, her zaman CIA ve ABD çıkarlarına hizmet eden derin sol şahsiyetleri gibi hiçbir zaman, hiçbir güç odağıyla mücadele etmemiş kişiler, ülkeyi yeniden sol adına kamplaşmaya kutuplaşmaya taşımamalıdır. Halkın arasında zerre kadar karşılığı olmamasına rağmen yeniden siyaseti dizayn etme aracı olarak başörtüsü ve dindar karşıtlığı mağduriyeti oluşturulmamalıdır. Gündem ekonomi, işsizlik, açlık, yoksulluk, yolsuzluk ve yasaklardır… 

Toplum olarak iktidardan beklentilerimizin önüne hiçbir suni gündem geçmemelidir! O beklentilerimiz; İnsan hakları ihlalleri, hukuksuzluk ve adaletsizlikler, ayrımcılık, torpil, nepotizm, hırsızlık, yolsuzluk, yoksulluk, yasaklar, gelir dağılımındaki adaletsizliklerin sona erdirilmesidir. İşsizlik sorunlarını çözmek, daha çok istihdam alanları açmak, fikir, inanç ve teşebbüs hürriyetinin önünü açmak, gençlerin geleceğe güvenle bakmasını sağlamaktır. Bunlar son derece insancıl beklentilerimiz olup, her devrin iktidarından beklenmesi gereken koşullardır aynı zamanda. Aydın insan yöneticisinden hesap verilebilir bir yönetim anlayışı içinde bunları bekler. Bir eğitimci olarak dar çerçeveli siyasetten uzak kalarak, genel bakış açısı kazandırmak için tarihe kayıt düşmek istediğimden dolayı bunları not ediyorum…

Daha müreffeh ve daha zengin bir halk, hukukun üstün olduğu, bir görevi hak etmişse eğer birilerinin kendi önüne geçirilebileceği endişesine kesinlikle kapılmamış, hayallerini gerçekleştirme umudu asla dumura uğratılmamış, özgürlüklerin tavan yaptığı bir ülkede ortaya çıkar. Öyle bir ülkeyi de aydın, demokrat ve insani değerleri sadece çocukluk dönemine hapsetmemiş her yaşa yaymayı başarabilmiş nitelikli bireyler ortaya çıkarır… 

Ama nerede?..

Aynı sarmalın içine girdirilmekten ve rövanşist anlayışla tribünlerde yer değiştirilmekten gına geldi, bıktık artık. Siyasetten umutlar kesilmeye yüz tuttu. Bizleri, "Acaba gelen, kimleri Siyah Türk ilan edecek ve kimden rövanş alacak!" endişesi ile karışık bir merakta bırakmayın artık. Zira artık biz, hepimiz; hakisi, açığı, koyusu olmayan yeşiller olmak istiyoruz!..

Hayati YAMAN